Cannabis sativa L. jest to roślina, która wzbudza wiele kontrowersji. Jej potencjał był w dużej mierze ignorowany. Jednak od czasu odkrycia systemu endokannabinoidowego u człowieka podejście to uległo zmianie i badania dotyczące konopi budzą zainteresowanie, a nawet fascynację.
Konopia siewna została sklasyfikowana już w 1753 roku przez szwedzkiego botanika i zoologa Karola Linneusza jako roślina Cannabis sativa L:
- „cannabis” oznacza „podobne do trzciny”,
- „sativa” oznacza „zasiane”,
- L oznacza Linneusza.
Do czego wykorzystywane są konopie?
W dzisiejszych czasach wiadomo, że wiele funkcji naszego organizmu jest kontrolowane przez substancje podobne do konopi w naszym:
- mózgu
- układzie odpornościowym
- ale również i innych narządach.
Konopia już od dawna sławę zyskała jako roślina:
- włóknista, gdyż to właśnie z niej produkuje się włókna pochodzenia naturalnego. Znane są zastosowania do produkcji lin i żagli dla statków morskich, papieru, banknotów, a nawet pierwszych dżinsów Levi’s,
- stwierdzono, że olej z nasion konopi jest dobrze zbilansowany pod względem stosunku kwasów tłuszczowych omega-3 do omega-6 w żywieniu człowieka i może być stosowany jako zrównoważona alternatywa dla oleju rybnego,
- ponadto olejek idealnie sprawdza się składnik olejków do ciała i kremów wzbogaconych lipidami.
Głównymi kanabidoidami występującymi w konopiach siewnych są:
- CBD,
- CBN,
- CBG.
Jakie właściwości ma CBG?
Dzisiaj przyjrzymy się bliżej CBG – kannabigerolowi. Jest to niepsychotropowy fitokannabinoidy, który jest podstawowym składnikiem budującym całość rośliny (komórką macierzystą konopi) i z niego powstają trzy kluczowe kwasy kannabinoidowe:
- CBDA,
- THCA i
- CBCA.
Z tego powodu występuje on w roślinach w niewielkich ilościach (ok. 1%).
Jednak dzięki zastosowaniu inżynierii genetycznej możliwe jest uzyskanie wyższego stężenia CBG w roślinie poprzez inaktywację syntaz i zahamowanie naturalnej konwersji CBG do jej metabolitów.
Mechanizm działania CBG był do niedawna nieznany. Jednak w ostatnich czasach nowe badania ujawniły jego profil polifarmakologiczny, co czyni go interesującą cząsteczką do bezpośredniego zastosowania jako sam lek lub jako możliwa wyjściowa struktura molekularna do rozwoju bardziej selektywnej jednostki chemicznej.
Zastosowania Kannabigerolu (CBG):
CBG jest jednym z głównych kannabinoidów występujących w większości odmian konopi. Okazało się, że CBG jest „nieaktywny” w porównaniu do THC.
Dosyć często pojawiają się publikacje w literaturze naukowej, które mówią o coraz to nowych zastosowaniach CBG przy:
- leczeniu chorób nowotworowych i neurodegeneracyjnych,
- leczeniu jaskry (kannabigerol obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe),
- regulacji pracy pęcherza moczowego i poziomu cholesterolu,
- zaburzeniach nastroju, zwłaszcza depresji,
- zaburzeniach hormonalnych płci i zaburzeniach żywieniowych czy też nawet przy gojeniu ran,
- chorobach immunologicznych człowieka ze składnikami zapalnymi i autoimmunologicznymi, takich jak SM,
- zapobieganiu nudnościom i wymiotom związanym z chemioterapią,
- hamowaniu produkcji prostaglandyn na różnych poziomach, co nadaje CBG właściwości przeciwzapalne i przeciwbólowe,
- przy leczeniu chorób skórnych takich, jak:
– łuszczyca,
– egzema,
– łupież,
– AZS.
CBG swoją znaczącą rolę, podczas leczenia chorób nowotworowych, zawdzięcza przede wszystkim działaniu antyproliferacyjnemu. Spośród kilku testowanych kannabinoidów CBG miało najsilniejszą siłę hamowania agregacji płytek.
Ponadto wykazuje się hamowaniem wzrostu różnych typów komórek rakowych poprzez:
- indukowanie apoptozy,
- zatrzymanie cyklu komórkowego,
- zahamowanie wzrostu komórek i
- wpływaniu na angiogenezę i migrację komórek.
W literaturze naukowej pojawiają się doniesienia o skuteczności działania CBG podczas terapii raka piersi, prostaty, jelita grubego, gruczolakoraka żołądka, glejaka u szczura C6, białaczki bazofilnej u szczura.
Podsumowując, na temat CBG pojawiaj się coraz więcej doniesień dotyczących działania:
- antybakteryjnego,
- przeciwzapalnego,
- antyoksydacyjnego,
- przeciwgrzybicznego,
- neuroprotekcyjnego,
- przeciwbólowego,
- przeciwrumieniowego,
- przeciwlękowego,
- antydepresyjnego,
- przyspieszającego gojenie się ran.
W związku z powyższym CBG wysuwa się na miano potencjalnego kandydata w opracowaniu nowych leków, jednak konieczne są dalsze eksperymenty farmakologiczne i przedkliniczne oraz badania toksykologiczne w celu potwierdzenia liczby raportów sugerujących drogocenną wartość CBG w praktyce medycznej.